De katholiciteit van de kerk

10 de mensheid. Het is de ‘communio in de kerk’ die haar tot een voorteken maakt van het Rijks Gods, die allesomvattende eenheid-in-verscheidenheid waartoe de hele mensheid en de gehele schepping geroepen is. Met andere woorden: in haar communio maakt de kerk de intentie duidelijk die in de schepping als ziel en bedoeling te vinden is. De kerk als gemeenschap van gelovigen en als Lichaam van Christus staat gericht op de voltooiing van de schepping Het is precies dit communio-aspect dat onmiddellijk verwijst naar de goddelijk-menselijke realiteit van de kerk, zoals die ook in het document wordt benoemd en verwoord. Het gaat er dus niet om dat de kerk een heilige onaantastbaarheid zou bezitten die uit haar aard erop gericht is om elk kritisch geluid al van te voren te weren of onschadelijk te maken. De opdracht tot eenheid van de kerk beoogt gebrokenheid te boven te komen en staat gericht op de verzoening die uiteindelijk de gevolgen van de zondeval overbruggen kan. Een verzoening die niet door menselijke inspanning tot stand komt, maar die het werk is van de Geest. Kritische geluiden die de zondigheid van de kerk aan de kaak stellen, moeten daarbij gelovig ontvangen worden als een profetisch protest en als een appel dat evenzeer door de Geest ingegeven wordt. Daarom wordt in het ‘Church’-document er ook terecht op gewezen dat het de taak van de kerk is ‘bekering’ te prediken en aan te zetten tot boete, vernieuwing en hervorming niet alleen van individuen maar evenzeer van instituten en structuren (bv. par.