Spirituele centra en het gezamenlijke vieren.

Van ouds bestaan er in verschillende christelijke tradities spirituele centra waar mensen een intens liturgisch leven met elkaar delen en waar voorbijgangers (peregrini) een plek kunnen vinden. Kloosters zijn goede voorbeelden hiervoor. Twee dingen vallen daarbij op. Ten eerste gaat het in zo’n centrum om een liturgisch leven dat meer omvat dan alleen maar de momenten in de liturgische ruimte. Ten tweede zijn de vieringen uitdrukkelijk met de rest van het leven verbonden, een geleefde liturgie.

Dat is een appel voor iedereen die spiritualiteit vandaag een plek in zijn of haar leven wil geven om gezamenlijk met anderen te vieren wat bezielt.

In deze lezing zal getracht worden om een model te schetsen voor huidige individuen en kerkgemeenschappen die op zoek zijn naar liturgische spiritualiteit. Wat betekent het dat er liturgisch spirituele centra zijn? Welke mogelijkheden liggen hier, en wat zijn aandachtspunten voor het onderhouden ervan? Er zal vanuit de kloosterlijke traditie worden ingegaan op de rol van de getijden voor het persoonlijke en kerkelijke leven vandaag. Verder zal de vraag gesteld worden hoe andere activiteiten van individuen, groepen of kerkelijke organisaties op spirituele wijze met liturgie verbonden kunnen worden.

Liturgische spiritualiteit kan wellicht een koepel bieden voor gelovigen, zoekenden en voorbijgangers die aan het gezamenlijke vieren van de rijke erfenis van het christelijke geloof deel kunnen nemen. Ze kan door symboliek en ritueel bruggen bouwen tussen individuen, groepen en tradities.

Thomas Quartier (1972) doceert liturgische en rituele studies in Nijmegen en Liturgische en monastieke spiritualiteit in Leuven en Rome. Hij is verbonden aan het Titus Brandsma Instituut en oblaat van de Willibrordsabdij in Doetinchem. Onlangs verscheen: Liturgische spiritualiteit. Benedictijnse impulsen (Heeswijk: Bernemedia 2013).