In het kader van de studiebijeenkomsten van de stuurgroep stond in maart het document van de Wereldraad van Kerken over de Kerk, "The Church, towards a common vision", op de agenda. We hadden er al eerder verkennend over gesproken, maar wilden het document nu van naderbij bestuderen, met name ook onder het aspect van katholiciteit.

Prof. Marcel Sarot en prof. Barend Kamphuis, beiden lid van de stuurgroep, leidden de bespreking voor ons in. Kamphuis legde nadruk op de relatie tussen de hoge aanspraken in het spreken van het document over de kerk en de feitelijke gebrokenheid van de kerk. Sarot ging in op het, wat ik maar even hier noem, het eschatologisch normatieve karakter van de notae ecclesiae (een, heilig, katholiek, apostolisch) en het spreken hierover in het document.

In ons gesprek hielden we rekening met de aard van het document als convergentiestuk waarin ipso facto de echte strijdpunten buiten het zicht vallen. Niettemin is het een waardevolle bijdrage aan het spreken van de kerk over de kerk. In de referenties aan de Schrift misten we de relatie tot het Oude Testament en tot Israel. In een meer eschatologische benadering zien we een mogelijkheid om zowel het in het document aanwezige christologische vetrekpunt als de feitelijke defecte gestalte en gebrokenheid van de kerk een plaats te geven. Niet als berusting, maar als een dynamisch gegeven in de positie van de kerk als gave en opgave.