Spirituele centra en het gezamenlijke vieren.

Van ouds bestaan er in verschillende christelijke tradities spirituele centra waar mensen een intens liturgisch leven met elkaar delen en waar voorbijgangers (peregrini) een plek kunnen vinden. Kloosters zijn goede voorbeelden hiervoor. Twee dingen vallen daarbij op. Ten eerste gaat het in zo’n centrum om een liturgisch leven dat meer omvat dan alleen maar de momenten in de liturgische ruimte. Ten tweede zijn de vieringen uitdrukkelijk met de rest van het leven verbonden, een geleefde liturgie.

Op 15 november waren we met 65 ondertekenaars van het Katholiek Appel (en andere belangstellenden) in de fraaie Gertrudiskapel te Utrecht bijeen voor de jaarlijkse ontmoetingsdag. In de ochtendvergadering hield Dr Thomas Quartier een boeiende inleiding over het thema ‘Liturgsche spiritualiteit: geleefde liturgie als plek voor katholiciteit’. Zich baserend op de benedictijnse kloostertraditie pleitte hij ervoor de liturgie niet exclusief te focussen op de eucharistie, maar ook het getijdengebed te zien als een volwaardige liturgische gestalte. Overal waar mensen in de kring staan, de psalmen bidden en de gebeden zeggen treden zij binnen in het mysterie van Gods aanwezigheid. Liturgie heeft meerdere lagen: gebed, woord, maaltijd. Welke laag je ook aanboort, altijd is er het wonder van de ontmoeting met de Eeuwige.