De wereld is gewonnen
door woord en geest.
Zoals het is begonnen
met Pinksterfeest,
zoals in alle talen
het is verstaan,
zo zal het zich herhalen
van nu voortaan.
Uit alle kerken komen
wij om U saam.
Gij schrijft door onze dromen
uw grote naam,
o God die uit de wolken
daalt in de tijd,
een licht voor alle volken
in eeuwigheid.
Eens zullen wij U prijzen
met reine mond
in het volmaakte rijzen
dier morgenstond,
wanneer Gij zult genezen
ons ongeduld
en altijd alles wezen
in allen zult.
Jan Willem Schulte Nordholt
Alle talen – alle kerken – alle volken. Altijd – alles – allen. Dat zijn de sleutelwoorden van dit grandioze Pinksterlied. Het kan niet op en het houdt niet op. Wat op Pinksteren is begonnen, toen Joden uit de diaspora in Jeruzalem de woorden van de apostelen hebben verstaan, dat is de wereld doorgegaan en het gaat nog steeds de wereld door, overal waar mensen het horen en verstaan. Maar wat is dat ‘het’ dat doorgaat en zich steeds maar weer herhaalt? Daarmee kan de dichter niet anders bedoelen dan het bericht, dat de naam van Israels God onze heidense dromen doorkruist, zuivert en vernieuwt, zodat we gaan leven bij het licht dat in Christus over de wereld is opgegaan – een duidelijke verwijzing naar het Nunc dimittis, de lofzang van Simeon. Pinksteren vieren betekent: de wereld is gewonnen (perfectum!) door Woord en Geest. Daarom niet klagen over de leegloop van onze kerken en over de teloorgang van de christelijke geloofstraditie, maar het bijbels visioen van de toekomst hooghouden en vol ongeduld uitzien naar de Dag, waarop het nieuwe Jeruzalem uit de hemel zal zijn neergedaald en God alles in allen is. Dit is het meest katholieke Pinksterlied dat ik ken. Het stond in het Liedboek voor de kerken uit 1973 – weliswaar zonder de derde strofe, waardoor het hele lied ‘in de lucht bleef hangen’ (aldus Frits Mehrtens, die de prachtig golvende melodie erbij schreef), maar het stond er in en het werd veel en graag gezongen. Ik had gehoopt dat in het Liedboek 2013 de oorspronkelijke driestrofige versie zou worden opgenomen. Maar helaas, het hele lied is verdwenen. Het meest katholieke Pinksterlied is uit het protestantse zangrepertoire geschrapt. Onbegrijpelijk! Maar niemand zal ons beletten het te blijven zingen en zo het visioen van Pinksteren hoog te houden.
