Op 4 oktober is de feestdag van de H.Franciscus.
Deze dag valt dit jaar op een zondag.

Of je die feestdag nu viert of niet, iedere gemeente of parochie kan in de voorbeden aandacht geven aan de schepping in haar geheel, mens en dier.

Of een vrije bewerking van het 'Zonnelied" van Franciscus, door de dichter Maarten Das, zingen (NLB 742). Franciscus zelf had dit gedicht gemaakt naar het lied van de drie jonge mannen in de vuuroven (NLB 154, bij Daniël 3,52-90). Maarten heeft aan het zonnelied het thema verzoening en vrede toegevoegd (strofe 6). Dit is terecht.

Want voor Franciscus was de lof van heel de creatuur voor haar Schepper verbonden met de inzet voor verzoening en vrede.

De aandacht van de kerken voor ecologie kan niet zonder de aandacht voor ethiek. De zorg voor een leefbaar klimaat, biodiversiteit en duurzaam (her)gebruik van grondstoffen is wereldwijd. Niet minder geldt dat voor de aanpak van de problemen op dat gebied. Hoe die problemen ook worden aangepakt, economisch, politiek en religieus, ze kunnen niet zonder een moreel fundament: een visie op het mens-zijn.

Is de mens heer en meester van de schepping en kan die haar beschouwen als zijn bezit - of niet? De keuze voor bezitloosheid van Franciscus is geen verheerlijking van armoede. Het is de wens te willen leven in solidariteit met de zwakke medemens uit liefde voor God.

In zijn tijd vochten naburige steden en volken hun geschillen uit door middel van oorlog. De middeleeuwse liefde van de ridder die streed voor het ideaal van de jonkvrouw vermengde zich met het religieuze verlangen naar Jeruzalem. Franciscus zag af van de kruistocht en besloot het gesprek aan te gaan met de sultan. Het succes daarvan is wat we vieren: dat vrede binnen handbereik is, zolang er wordt gepraat.

Afbeelding: Fresco in het klooster van San Benedetto, Subiaco; de oudst bekende afbeelding van Franciscus