De gehele christenheid bereidt zich voor op het feest van Christus’ geboorte, sommigen zelfs met een vastentijd. Een van de namen die Jezus gegeven wordt in de profetieën van Jesaja is Vredesvorst. Maar de vrede is momenteel op aarde ver te zoeken. De oorlog in de Oekraïne duurt nu al bijna twee jaar, en het einde is nog niet in zicht. En in de streek waar onze Heiland geboren is, vindt een vrijwel allesverwoestende vernieling plaats, die onnoemelijk menselijk leed veroorzaakt. Maar desondanks moeten we de hoop vasthouden. Oorlog en verwoesting kunnen nooit het laatste woord hebben in Gods heilsplan. Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

In de Orthodoxe Kerk krijgt bij het feest van Christus’ geboorte een deel van de Grote Completen, die ook vlak voor dít feest in de kerken gevierd worden, een bijzondere lading. Op een feestelijke melodie zingen het koor en de canonarch de bekende profetieën van Jesaja, waarin ook gerefereerd wordt aan Christus’ naam, Emmanuel: “God is met ons, beseft het, gij volkeren, en onderwerpt u, want God is met ons!” Terwijl de canonarch de verzen leest uit de profetieën van Jesaja, herhaalt het koor elke keer “want God is met ons!”.

Hoe vaak wij mensen onze toevlucht nemen tot geweld, elk jaar opnieuw geeft dit feest ons weer hoop. God wordt geboren als een weerloos kind, onder erbarmelijke omstandigheden, en dat, zoals wij in de Geloofsbelijdenis lezen “om ons mensen, en om onze verlossing”. Dat geloof laten wij ons niet afnemen. Daaraan houden wij ons vast. Daaruit putten wij de stellige overtuiging dat er een tijd aan zal breken, waarop de wapens zullen zwijgen en de vrede zal overwinnen.

Aartspriester Theodoor van der Voort

afbeelding::Kerstikoon uit de kathedraal van de Annunciatie in het Moskouse Kremlin